Verhalen
Nadat trams in het westen van ons land hun intrede hadden gedaan, de eerste paardentram liep vanaf 1864 van Den Haag naar Scheveningen, duurde het nog lang voordat men in de Liemers hier zelfs maar van had gehoord! Dit nostalgische vervoermiddel: ‘wie onderweg meewilde stak zijn hand op’, werd pas vanaf 1900 ingeruild voor echte tramwegen. Nou ja, men mocht maar 15 km per uur rijden. In 1917 werd dit door technische ontwikkelingen 45 km.…
Reageer als eerste 
De spoorlijn Arnhem-Oberhausen is de oorzaak geweest van het ontstaan van een van de interessantste spoorlijnen, die ons land heeft gekend. Een groot deel van deze lijnen lag in het buitenland. De Nederlandsche Rhijnspoorweg-Maatschappij (NRS) exploiteerde de lijn tot Emmerich. Zij kreeg al spoedig een ernstig verschil van mening met de Cöln-Mindener Eisenbahn-Gesellschaft (CME), die vanaf Emmerich naar Oberhausen en verder reed. De NRS wenste namelijk de tarieven op commerciële basis te regelen. De CME…
Op 9 augustus 1878 werd een wet van kracht, die de mogelijkheid bood tot de aanleg van spoorwegen van een lichtere constructie plus een sterk vereenvoudigde beveiliging. Wachtposten, zoals deze op hoofdlijnen voorkwamen, waren niet vereist. Dit was de Lokaalspoorwet. Een lokaaltrein werd in de volksmond al gauw de ‘Bello’ genoemd, vanwege de bel op de locomotief. De lokaaltreinen mochten aanvankelijk maximum 30 km per uur rijden.
De eerste plannen voor een spoorlijn in Nederland kwamen uit een onverwachte hoek: de Luitenant der Artillerie W.A. Bake maakte plannen voor een spoorlijn Amsterdam-Keulen. Dat deed hij reeds in 1831. Maar de Nederlandse staat was destijds in een onafhankelijkheidsstrijd met België gewikkeld. Deze eindigde in 1839 met de erkenning van België. Het aanleggen van een spoorlijn door het meer vooruitstrevende België van de zeehaven Antwerpen naar Keulen betekende ernstige concurrentie voor de Rotterdamse haven.…
"Ik ben geboren in Groessen. We waren thuis met zijn zessen. Ik was van een tweeling. Mijn vader heb ik eigenlijk nooit gekend, ik was tien jaar toen hij doodging. Die had suikerziekte en zijn been is afgezet. Ik moest al op mijn veertiende bij een gezin gaan werken om geld te verdienen. Als ik dan 's avonds thuis kwam moest ik mijn moeder ook nog helpen met de huishouding. Een broer van mij was…
Thé loopt van de deel het voorhuis in om zijn vrouw te vertellen dat ze zich klaar moet maken voor vertrek. Ondertussen haalt Bernd het enig overgebleven paard uit de stal. Het veulen is het er niet mee eens en laat dat duidelijk horen. De Duitsers hebben al twee paarden in beslag genomen. Thé heeft moeten smeken “den Brune” , de minst mooie, maar wel de betrouwbaarste te mogen houden. Gelukkig hebben ze de bruine…
Toen ik inwoner van Duiven werd begin 2014 was ik nieuwsgierig. Nieuwsgierig naar het landschap met zijn dijken, kerken, kassen, de weilanden, de akkers en hun producten en de dorpen van Duiven en van De Liemers. Fietsen is voor mij het middel om te ontdekken. Het geruis langs je hoofd van wind op de dijken, de Hollandse (of moet ik zeggen Liemerse) luchten, de uiterwaarden, soms woest, maar altijd veranderend, aan de ene kant…
"In de ochtend van tien mei 1940 werd ik wakker van een hoop herrie. Ik werd uit mijn bed gehaald en op een stoel in de bijkeuken gezet. Blijkbaar waren mijn ouders nogal angstig voor wat er allemaal te gebeuren stond. Wat ik mij daar nog van herinner was een hoop tumult. De eerste periode van de oorlog was vrij hectisch.
Ik weet nog goed hoe mijn Liemerse verhaal is begonnen. In 2000 ging ik samen met mijn toenmalige partner op zoek naar een woning nadat duidelijk werd dat mijn nieuwe baan in Arnhem een vast contract zou opleveren. In eerste instantie was het puur toeval dat ik vanuit Groningen in Duiven terecht kwam. We vonden na enig zoeken in de regio een passende woning met tuin op loopafstand van het station in Duiven. Hierdoor…
Net voor de kerstdagen (2002) moest ik voor mijn vrouw wat boodschappen doen in het winkelcentrum, en ik trof daar een oude plaatsgenoot en op het plein tussen de winkels kwamen wij even in gesprek, op een gegeven moment vroeg die plaatsgenoot aan mij of ik mij nog kon oriënteren waar wij stonden in de oude situatie dus ruim voor het bouwen van het voormalige minicentum waar wij nu stonden te praten.
Eerst was er ‘s-avonds lof waarna de trein werd opgezocht, die om 22.03 uur vertrok. De stoomtrein maakte van Wehl naar Arnhem overal een stop, want er was altijd belangstelling uit de hele Liemers, ook in Babberich. Onderweg in de trein naar Amsterdam werd er doorlopend gebeden; elke plaats had zijn eigen voorbidders.
In het begin van 1939 verklaarde Adolf Hitler dat een nieuwe oorlog het begin van ‘de vernietiging van het joodse ras’ zou betekenen. Vrijwel ieder vatte zijn woorden op als retoriek, temeer omdat hij alsmaar riep dat hij iedereen en alles zou vernietigen.
